Omdraaien, vertrouwen en

Het blijven dromen van

de herinnering aan wat nooit is gebeurd,
maar waarvan ik zo graag wilde dat het zou gebeuren,

de herinnering aan wat is,
waarvan ik zo graag wil dat ik het anders kan zien,
dan het is,
dan zoals ik het zie,

de herinnering aan wat is gebeurd,
en waarvan ik wenste,
dat het niet gebeurd zou zijn,
als ik maar...

maakt dat ik achteruit leef,
verzwaart mijn stap,
angst,
iedere beweging voert mij verder weg.

Eigenlijk zou ik mij moeten omdraaien en vooruit leven,
met mijn armen open,
vol vertrouwen.

Ik hoef niet bang te zijn voor de toekomst,
deze is er al,
wordt gemaakt, daar waar ik ben.

Maar dan,
Moet ik niet meer doen?
Iets anders?
Moet het niet beter?

©Judith Nachtschade