Alien

Wakker worden in een droom

Alsjeblieft

Laat me
mijn dromen volgen.
Maak eerst
de droom wakker
daarna mij.

Uit: Koelkastlicht / Rodaan Al Galidi, p. 85

Open up

Ik kom tot leven
en
neem de tijd,
de ruimte

Ik leef
en
ben de tijd,
de ruimte

Ik adem
en
luister

Vertrouwen
en
overgave

Ondergaande zon
en
een laatste beetje sneeuw

©Judith Nachtschade

'De wind', dat is: iemands leven

'De wind, die eigenlijk alleen zo nu en dan maar eens komt neergestreken, voortdurend komende van en onderweg naar elders, maar nooit constant op één plek bezig, draagt vlaagsgewijs nu eens verkwikkende, dan weer onverkwikkende geuren aan, en soms een wolk vlinders of libellen, maar ook wel een zwerm zwarte vogels, -en is hij weer voorbij, dan blijft nog geruime tijd alles in de tuin, wat maar bewegen kan en door hem is aangeraakt, in beweging.'

Uit: Bezonken rood / Jeroen Brouwers, p. 7

Ik ben de beweging die voorbij de tijd gaat

Ik zit in een boot op de rivier en stroom

met de tijd,

langs de tijd,

door de tijd.

De tijd zelf staat stil,

heeft belevenissen, gebeurtenissen in zich,

en houdt deze, hebberig als hij is, bij zich.

De schaduw van de gebeurtenis,

die op mij valt, 
maakt deel uit van mij, 
neem ik met mij mee,

reist met mij mee,

soms bewust,

soms onbewust.

Soms vervaagt, met elke beweging die ik verder verwijderd raak van het licht van het gebeurde,
de schaduw langzaam.

De andere keer merk ik pas later op,

dat deze niet meer bij mij is.

Wel ben ik veranderd,
verander ik,

heeft het mij verandert.
En met het licht van andere tijden,
verandert de schaduw van wat eens was ook.

Jij en de herinnering aan jou vervagen, vervormen,

ik weet niet meer,

de klank van je stem,

je geur.

Langzaam verdwijn je.

Ik kan niet terug,

om bij de jij te zijn die je was

(die ik dacht, hoopte dat je was),

om je op te halen,
om bij je ze zijn,

om de tijd met jou

te herbeleven.

Misschien heeft de toekomstige tijd, jou, 
die niet meer de jij is, die je toen was, bij wie ik zo graag wilde zijn,

nog in petto voor me.

Of misschien wil de tijd je voor zichzelf houden,

blijf je altijd een onvervuld verlangen.

©Judith Nachtschade

Wisselwerking

Ik word wat ik lees,

en ik lees wie/wat ik ben.

©Judith Nachtschade

Reanimeer mij

Breng mij weer tot leven,

ik functioneer alleen maar.

Ja, het gaat wel goed,

niets te klagen,

ik doe wat ik doen moet,

het is niet zo dat ik mij verveel,

dat is het niet.

Maar dat gemis,

de connectie, het gevoel ontbreekt,

ik voel mij afgesneden,

incompleet,

en dat hartsverlangen naar haar,

HAAR.

Het ontbreken van vaste grond,

een uitzichtloos uitzicht,

ik wil naar huis.

Waar is ze nu?

Ik kan haar niet vinden,

ik weet niet waar nog te zoeken,

ik weet niet wat te doen,

en al helemaal niet hoe.

In het wachten,

glijdt het leven voorbij,

en tijd zonder haar is weggegooide tijd.

Zal ik haar voorbij gelopen zijn?

Zal ik haar wel herkennen?

Haar, ben ik dat???

©Judith Nachtschade