Hide and seek

Wat verborgen is

Uit alles wat ik heb gedaan en heb gezegd
moeten ze niet proberen uit te vinden wie ik was.
Er was een hindernis en die vervormde
mijn handelingen en mijn levenswijze.
Er was een hindernis en die weerhield me
heel dikwijls, als ik mij uit ging spreken.

Uit: Verzamelde gedichten / K.P. Kavafis, vert. door G.H. Blanken

Het gedicht heb ik gedeeltelijk weergegeven, dit is wat ik kwijt wilde en zelf kan ik het niet beter onder woorden brengen dus beter goed gejat dan slecht geschreven

Op reis

De bleke

Mijn zekerheden eten twijfel als ontbijt. Er zijn dagen dat ik mij een vreemdeling voel in Montevideo en overal elders. Op zulke dagen, dagen zonder zon, nachten zonder maan, is geen enkele plek mijn plek en slaag ik er niet in mij in iets of iemand te herkennen. De woorden lijken niet op wat zij benoemen en lijken niet eens op hun eigen geluid. Dan ben ik niet waar ik ben. Ik verlaat mijn lichaam en ga ver weg, nergens heen, en wil bij niemand zijn, ook niet bij mijzelf, en ik heb geen naam, wil geen naam hebben: dan heb ik geen zin mijzelf te noemen of genoemd te worden.

Het boek der omhelzingen : beelden en woorden uit Latijns Amerika / Eduardo Galeano, p. 88

Carnaval

Confetti

Ik zoek een misverstand om in te geloven.
Al mijn gedachten zitten binnen
en met hun voorhoofd aan de ruit
van al mijn ramen, van onderen tot boven
gedrongen, kijken zij mismoedig uit.

De oudsten hebben kindergezichten,
ze dansen soms en fluistren met elkaar,
de jongste hebben rimpels, grijzend haar.
Ik wou maar dat het vreselijk ging waaien,
zodat het volle, stille huis ging zwaaien
en dat de ramen openvlogen en de gedachten alle,
geel, roze, wit, geluidloos als ze zijn,
als een sneeuwstorm confetti zouden vallen
op straat – er hoeft geen held te zijn,
waarvoor ze het doen. Good afternoon.

Vasalis

De waarheid mag er zijn

I show certain characteristics of the manic depressive insanity type

Hans Lodeizen