Ik wil zo graag de toekomst weten, kunnen zien, grijpen en naar me toe trekken,
Of van mij afhouden, ontwijken,
Precies kunnen maken als en vormen naar mijn wens, mijn droom.
En dan soms is het ineens precies zo als ik het hebben wil, denk ik,
En dan probeer ik het uit alle macht zo te houden,
Stevig vast te houden opdat het mij niet ontglipt,
Slokt dat al mijn aandacht, kracht en energie op.
En dan ineens gebeurt er iets, iets onverwachts,
Een flits, een geluid, iets ineens,
Kom ik weer bij,
word ik weer wakker,
Waar en wie ben ik?
Wat is er in die tussentijd gebeurt?
Ik had geen of weinig aandacht had voor daar waar ik was en wat ik wel had.
Dan word ik overspoeld door heimwee, schuldgevoel, berouw.
En daardoor weer onrust, verwijten,
Wil ik weer ergens anders naar toe,
Maak ik weer toekomstplannen,
Wil ik weer ergens weg,
Wil ik dit nog (eens beter) doen,
En iets anders juist weer niet,
Wil ik minder dit zijn,
En meer dat.
©Judith Nachtschade
Geen opmerkingen:
Een reactie posten